เฝ้าเดียว:“พระ​ผู้​เป็น​เจ้าได้​ปฏิญาณและ​จะ​ไม่​เปลี่ยน​ใจ​ว่า “เจ้า​เป็น​ปุโรหิต​เป็น​นิตย์ตาม​แบบอย่าง​เมลคีเซเดค”

1/2/21 สดุดี 110

(110:4) “พระ​ผู้​เป็น​เจ้าได้​ปฏิญาณและ​จะ​ไม่​เปลี่ยน​ใจ​ว่า “เจ้า​เป็น​ปุโรหิต​เป็น​นิตย์ตาม​แบบอย่าง​เมลคีเซเดค”

เมลคีเซเดค

—> เมลคีเซเดค คือ ?…ชื่อนี้หมายถึง “กษัตริย์แห่งความชอบธรรม” ทรงเป็นกษัตริย์แห่งซาเลม (เยรูซาเล็ม) และปุโรหิตของพระเจ้าผู้สูงสุด ปฐมกาล 14:18–20 “เมลคีเซเดคผู้เป็นทั้งกษัตริย์เมืองซาเลม และปุโรหิตของพระเจ้าผู้สูงสุด ก็นำขนมปังกับเหล้าองุ่นมาให้

เมลคีเซเดคเป็นเชิงเปรียบเทียบ

—> เมลคีเซเดคเป็นเชิงเปรียบเทียบ แล้วรายละเอียดลึกลับของบุคคลที่ได้พบอับราฮัม เรื่องราวที่เงียบไปในปฐมกาล บทที่ 14 เกี่ยวกับรายละเอียดเหล่านี้ ทำให้บางคนเชื่อมโยงเรื่องเมลคีเซเดกับพระคริสต์ และตั้งคำถามว่า เมลคีเซเดคและพระเยซูเป็นบุคคลเดียวกันหรือไม่…แต่อย่างน้อยเมลคีเซเดคก็เป็นแบบการเล็งถึงพระคริสต์ เป็นการทำนายพระราชกิจของพระเจ้าล่วงหน้า แต่ก็ยังเป็นไปได้ว่าอับราฮัม หลังจากการต่อสู้ที่เหนื่อยล้าของเขา ได้เข้าเฝ้าและถวายเกียรติแด่องค์พระเยซูเอง

ใน (ฮีบรู 6:20)

ใน (ฮีบรู 6:20) “ที่พระเยซูผู้ทรงนำหน้าได้เสด็จเข้าไปก่อนเพื่อเราแล้ว เพราะพระองค์ได้ทรงรับการแต่งตั้งเป็นมหาปุโรหิตเป็นนิตย์ตามแบบอย่างเมลคีเซเดคนั้น”…คำว่า ลำดับ นี้ปกติจะบ่งบอกถึงการสืบทอดตำแหน่งของพวกปุโรหิต แต่ไม่มีการกล่าวถึงเลยทีเดียวในช่วงเวลานานจากเมลคีเซเดจนถึงพระคริสต์ ความผิดปกติที่ทำให้บางคนนั้น…สมมติฐานได้ว่าเมลคีเซเดและและพระคริสต์เป็นบุคคลเดียวกัน

ใคร่ครวญ

พระเจ้าองค์เดียวเท่านั้น คู่ควรแก่การนมัสการและการเชื่อฟังของเรา ให้ความสนใจกับพระเจ้าแทนที่จะเป็นสถานการณ์ที่น่ากลัวพระเจ้าจะเสริมสร้างและสนับสนุนให้เราเพื่อให้เราสามารถมีชีวิตที่พอพระทัยพระองค์ BB ในปฐมกาล 14 ไม่ได้มห้ความสำคัญมากกับพิธีกรรมของเมลคีเซเดคนอกจากจะพูดถึงว่าเขานำขนมปังและไวน์สำหรับอับราม

เรื่องเมลคีเซเดคแสดงถึงการกระทำที่มีความบริสุทธิที่ทำให้บางคนอธิบายว่าเขาเป็นประเภทของพระคริสต์ซึ่งเป็นหนึ่งในคนคัมภีร์ไบเบิลที่มีคุณสมบัติเช่นเดียวกับพระเยซู ชีวิตของเราเช่นกัน ทบทวนว่าการดำเนินชีวิตของเราจดจ่อที่เรื่องใด สิ่งภายนอกเป็นการแสดงออกถึงท่าทีในใจ การควบคุมตนเองของเรา ถ้าท่าทีในใจถูกเราจะติดตามพระเจ้าจากใจ ไม่ใช่เพราะแสดงให้มนุษย์เห็นเท่านั้น ความพึงพอใจมอบให้พระเจ้าอย่างแท้จริงไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลังผู้อื่นต้องเหมือนกัน เพราะพระเจ้ามองเราอยู่ตลอด้วบา